wtorek, 20 maja 2008


Witaj w moim śnie, płomień świecy zgasł.
W nocy, uchyl drzwi, chcę odpłynąć w snach. Zgubić daj, myśli złe, choć na krótki czas. W nocy, matko dnia, ześlij jedną z gwiazd.
Witaj w moim śnie, płomień świecy zgasł. W nocy, uchyl drzwi, chcę odpłynąć w snach. Zgubić daj, myśli złe, choć na krótki czas. W nocy, matko dnia, daj odpłynąć w snach. W koncie skulony pies, słucha ciszy. Na półce zasną wiersz, mądrym snem. Z mroku skłębionych chmur. Nocą do Ciebie zejdzie ktoś I mówiąc szeptem, zaprosi myśl. Wybrał się w drogę z nim. Z mroku skłębionych chmur. Nocą do Ciebie zejdzie ktoś. I mówiąc szeptem, zaprosi myśl.
Wybrał się w drogę z nim. Bo życie jest jak sen, który krzyczy.Bo życie jest jak sen, Który trwa, Który trwa, Chwile trwa.
...Mnie tylko daj Szumiący gaj Nad moją głową senną!...I otocz mnie W głębokim śnie Miłością dusz promienną...

.....łza pochodząca ze źródła zewnętrznego, wypływająca z wnętrza, przebywa w swej prawdziwej istocie...łzy wywołane zjawiskami zewnętrznymi )

...na ziemi każdy kwiat się wzniesie, cień rośnie w stopach, a liście będą szumiał
..
.
Szumiący las wiosennych kwiatów

...Jest brzeg tak cienki jak mojej ironii Srebrna symfonia tłumiona daremnie I jest fistułek rzężących boleśnie Chór... Werbel czasu drży przed ostatnim ziarenkiem piasku Nad głowami tłumu wahadło uchyla się Przed koszmarnym snem bezczynności...

I w oczy nam nasypie garście tulipanów, po których śpi się i śpi...
..Dotknęłam kiedyś miłości , miała smak gorzki jak filiżanka ciemnej kawy. Wzmogła rytm serca, rozdrażniłamój żywy organiz, rozkołysała zmysły - odeszła...!

W pejzaż zielonej łodygi, w ramy kwadratów kwiata . W winnym oparze poranek. Promienie - pamiętam - pluskały po płatkach kwiatów jak wiosła...


[...Nadejdzie czas Kiedy w uniesieniu, Powitasz lato.... ]

Kolor wyślizgany przez deszcz.....
....Z pętli kolorów, od Ciebie wzrok ciężko oderwać !...

Z ogrodów, z których płyną fale dziwnych woni...........
Noc przyjdzie księżycowa i w twoim
ogrodzie, na srebrnej trawie cienie ułożony ogromnie.

- Posłaniec utraconego lata -
Wiercę się z boku na bok i zasnąć nie mogę, Niebo wielką łopatą zrzuca na mnie gwiazdy,Próbuję złapać oddech pod złotym obrokiem....Lato pęka!.........
Kiedy Cię moje oplotą sny --jak białe róże -nie bój się kochać -- ja -- i ty w nieba lazurze.
Ziemia, jak echo minionych dni, grające w borze,
a nasze duchy wśród martwych pni wieszają zorze.Serce mi splatasz koroną gwiazd, hymnem warkoczy pode mną góry, wieżyce miast --nade mną -- oczy.Dziwnie się srebrzysz, aniele mój, w tęczowym piórze -fontanny szemrzą, gwiazd iskrzy rój --wonieją róże...Tadeusz Miciński

Brak komentarzy: